Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Η θέση της ιστορία στο σχολείο

ΣΥΖΗΤΟΥΝ:
Σία Αναγνωστοπούλου, Αν. Υπουργός Παιδείας
Ελένη Αποστολίδου, Διδακτική της Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Κώστας Γαβρόγλου, Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής
Χριστίνα Κουλούρη, Καθηγήτρια Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Αντώνης Λιάκος, Ιστορικός
Βασιλική Σακκά, Ιστορικός Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015, ώρα 7.00 μ.μ.

Η θέση της ιστορίας στο σχολείο, και πώς θα την αλλάξουμε

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Τι ονομάζεται «γενοκτονία» και τι «εθνοκάθαρση»; Γιατί παρόμοια ζητήματα στην Ελλάδα παίρνουν τις διαστάσεις ηθικού πανικού; Είμαστε «Ελληναράδες» ή «δυστυχισμένοι που είμαστε Έλληνες»; «Περιούσιος λαός» ή «βδέλυγμα»; «Κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας» ή κακομάθαμε ιστορία; Τι απαντά το σχολείο; Μπορεί η Ιστορία να προετοιμάσει τους μαθητές πώς να επεξεργάζονται τα εθνικά τραύματα και κυρίως πώς να προσανατολίζονται σε έναν πολύπλοκο κόσμο όπου λείπουν τα συνεκτικά οράματα και τη θέση τους καταλαμβάνουν τα φαντάσματα του παρελθόντος; Τι και πώς πρέπει να αλλάξει στη θέση και τη διδασκαλία της ιστορίας στην εκπαίδευση;


Η θέση της ιστορίας στο σχολείο / 01: Αντώνης Λιάκος from ΧΡΟΝΟΣ tv on Vimeo.




Η θέση της ιστορίας στο σχολείο / 02: Βασιλική Σακκά from ΧΡΟΝΟΣ tv on Vimeo.

Η θέση της ιστορίας στο σχολείο / 04: Χριστίνα Κουλούρη from ΧΡΟΝΟΣ tv on Vimeo.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

"Ο πατέρας μου Γιάννης Ρίτσος"




Συμπληρώνονται σήμερα 25 χρόνια από το θάνατο του ποιητή. Την παρακάτω συνέντευξη έδωσε η κόρη του, Έρη, η οποία ανακαλεί αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, ενώ παρατίθενται και ποιήματα του Ρίτσου από τη  συλλογή  Υπερώον από τις εκδόσεις Κέδρος 2013. Ακολουθεί και μια βιβλιοπαρουσίαση - κριτική του. Γ. Γιατρωμανωλάκη για την ίδια ποιητική συλλογή.

http://www.lifo.gr/team/selides/46806

 http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=550913


  

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Ακολούθησε τον Οδυσσέα

Η εκπαιδευτική πύλη "Ακολούθησε τον Οδυσσέα" οδηγεί εκπαιδευτικούς και μαθητές σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον ελληνικό πολιτισμό.
Εδώ μπορείτε να αναζητήσετε: - προτάσεις περιήγησης σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία σε όλη την Ελλάδα
- εκπαιδευτικούς φακέλους
- έντυπα για εκπαιδευτικούς και μαθητές
- προτάσεις δραστηριοτήτων
που προέρχονται από το αρχείο των Εφορειών Αρχαιοτήτων και των Δημοσίων Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Πολύ καλή προσπάθεια από το Υπουργείου Πολιτισμού και τις Εφορείες Αρχαιοτήτων.






Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Η Νεοελληνική Γλώσσα στη μέγγενη των Πανελλαδικών: προτάσεις για μια αναγκαία ρήξη





(Κείμενο που αναρτήθηκε στο site AlfaVita  στις 15 Ιουνίου 2015 και το οποίο θα ήθελα να είχε συνυπογράψει)
 




Ο μεγάλος ασθενής του γλωσσικού μαθήματος είναι η παραγωγή κειμένου. Αυτό διαπιστώσαμε και φέτος όσοι κληθήκαμε να βαθμολογήσουμε τα μαθητικά κείμενα της “Έκθεσης” των “Πανελληνίων”.
     Ζήσαμε ως βαθμολογητές την αγωνία των μαθητών, που μετασχημάτιζαν το θέμα παραγωγής λόγου – κειμένου. Προκειμένου να πείσουν γιατί πρέπει το ευρύ κοινό να πλησιάσει τους χώρους και τα μνημεία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς,  ανέλυαν γιατί πρέπει να γνωρίζουμε τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας, την τέχνη, την ελληνική αρχαιότητα, αλλά απέφευγαν να πουν γιατί αυτά πρέπει να γίνονται με την προσέγγιση των χώρων της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, τι το ιδιαίτερο δηλαδή έχει αυτός ο τρόπος επαφής. Και προκειμένου να προτείνουν δραστηριότητες με τις οποίες οι πολίτες, ενήλικες και νέοι, θα  εξοικειωθούν με τους χώρους και τα μνημεία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, αντί να ανακαλέσουν τις εμπειρίες τους από την οικογενειακή ή σχολική τους ζωή, αντί να σταθούν κριτικά απέναντι στην πραγματικότητα, αντί έστω να αξιοποιήσουν τις σχετικές νύξεις του κειμένου αναφοράς, κατέφευγαν στη μονότονη παραγωγή «ιδεών» μέσω ενός εργαλείου που εξετάζει τι μπορεί να κάνει η οικογένεια, το σχολείο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πάντα με τις ίδιες στερεότυπες αναφορές , γενικόλογες , χωρίς έμπνευση και πειθώ.
     Στα κείμενα των μαθητών μας πλεόναζαν η μηχανική αναπαραγωγή λόγου, η προσαρμογή σε μια (από ποιους άραγε;) συμφωνημένη νόρμα  και εξέλειπαν  η άποψη, η προσωπική θέση, οι πεποιθήσεις.
     Δεν είναι ανόητοι οι μαθητές μας. Είναι φανερό ότι προσάρμοζαν το θέμα όχι στα ενδιαφέροντά τους και τα βιώματά τους αλλά σε έτοιμη ύλη που θα τους εξασφάλιζε όσα έχουν πειστεί ότι είναι απαραίτητα: “πλούσιες” “ιδέες”, “επαρκή ανάπτυξη” μέσα σε ένα ισορροπημένο καλούπι, διευρυμένο και “ιδιαιτέρων απαιτήσεων” λεξιλόγιο. Γι’ αυτό  αντί να σκεφτούν, έσπευσαν να στραφούν σε έτοιμες ιδέες από τους “θεματικούς κύκλους” που έχουν διδαχθεί ή , ακόμη χειρότερα, σε έτοιμα σχήματα περιεχομένου, που προσαρμόζονται σε “κάθε” θέμα με επιτυχία ανάλογη της ωριμότητας του εξεταζομένου.
     Κι έτσι διαβάσαμε ακόμα μια φορά τις ίδιες ιδέες , με τις ίδιες λέξεις σε απίθανους συνδυασμούς επιχειρηματολογίας και διατύπωσης , γελοίους συχνά, θλιβερούς πάντα λόγω της τυποποίησης του μαθητικού λόγου και της μαθητικής σκέψης.
     Δυστυχώς όσο πιο μελετηροί  φαίνονταν οι μαθητές μας, όσο πιο καλά προετοιμασμένοι,  τόσο πιο φιμωμένοι αποδεικνύονταν.  Σαν να είναι πια η μελέτη εχθρός της σκέψης και της ελευθερίας του λόγου, σαν να είναι η γνώση (των) γλωσσικών κανόνων εμπόδιο της φυσικής έκφρασης και της δημιουργικότητας.
Τι φταίει;
Έλλειψη αυτοπεποίθησης; Έλλειψη προβληματισμού; Ενσυνείδητη και πρόσκαιρη – ας ελπίσουμε - προσαρμογή σε όσα “ζητούν, αποδέχονται , επιβραβεύουν” οι βαθμολογητές;
     Ό,τι κι αν διαγνώσει κανείς, σημασία έχει ότι πίσω από όλα αυτά δεσπόζει μια παρεξήγηση: ότι για να αλλάξει η πνευματοκτόνα αυτή κατάσταση αρκεί - πρέπει να έχουμε νέα αναλυτικά προγράμματα , νέα βιβλία, καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας, επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς.
     Και όμως,  αυτό το έκτρωμα δεν το προωθούν ούτε τα πεπαλαιωμένα μας βιβλία ούτε τα προγράμματα σπουδών μας ούτε οι αναχρονιστικές μας τεχνικές στην διδασκαλία. Κανένα βιβλίο του Γυμνασίου και του Λυκείου δεν εισάγει καταλόγους ιδεών και δεοντολογία τεχνικών ανάπτυξης περιεχομένου με τομείς και φορείς αγωγής. Κανένα δεν προωθεί τον συγκεκριμένο γλωσσικό κώδικα που διαβάζουμε στα μαθητικά κείμενα των Πανελληνίων.
     Ο ένοχος βρίσκεται στον άτυπο κανόνα επιτυχίας που διδάσκεται σε σχολεία και φροντιστήρια από την εποχή της “Εκθέσεως Ιδεών” πέρα και πάνω από κάθε παιδαγωγική και επιστημονική βάση , πέρα και πάνω από κάθε σχολικό βιβλίο και κάθε πρόγραμμα σπουδών. Η κυριαρχία του κανόνα αυτού είναι τόσο ακλόνητη που ακυρώνει κάθε απόπειρα πειραματισμού και απόκλισης , ακόμη κι αν έχει την στήριξη της πολιτείας. Οι γονείς και οι μαθητές (από την Α΄ Λυκείου κιόλας) δυσπιστούν στον αντίλογο και αντιδρούν  διότι, όπως “βεβαιώνουν”, κάθε άλλη γλωσσική διδασκαλία δεν είναι χρήσιμη για την επίλυση του Γόρδιου δεσμού των “Πανελληνίων”.
     Κατά πάσα πιθανότητα  ο άτυπος κανόνας διδασκαλίας της Έκθεσης δεν είναι καν συνταγή επιτυχίας: πολλοί από μας που βαθμολογούμε Έκθεση κάθε χρόνο, ομολογούμε ότι ο τρόπος αυτός της ανάπτυξης ενός θέματος συχνά γελοιοποιεί μαθητές μέτριους, ενώ τους καλούς τους εγκλωβίζει σε μια μέση επίδοση που έτσι κι αλλιώς θα πετύχαιναν, αν έγραφαν με ειλικρίνεια, φυσικότητα και φρεσκάδα τα δικά τους επιχειρήματα για τις δικές τους σκέψεις σύμφωνα με το προσωπικό τους ύφος, κατάλληλα προσαρμοσμένο για την επικοινωνιακή περίσταση.
Προτάσεις
Αξιοποίηση των γραπτών των Πανελληνίων εξετάσεων
     Σε όλα αυτά όλοι οι αρμόδιοι φορείς επιμόρφωσης, ιδίως οι Σχολικοί Σύμβουλοι των Φιλολόγων, θα πρέπει να συνεισφέρουν με πρώτο και κύριο στόχο τη διάλυση των μύθων. Να πειστούν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί  ότι όλη η βιομηχανία συνταγών για την παραγωγή κειμένων είναι περιττή ή και βλαπτική. Μπορεί προς τούτο  να αξιοποιηθεί το υλικό των Πανελληνίων εξετάσεων: να παρουσιαστούν κριτικά σε  ειδικές συγκεντρώσεις (επιμορφωτικές ημερίδες, συναντήσεις, εργαστήρια βαθμολόγησης, δειγματικές διδασκαλίες αυτοαξιολόγησης και ετεροαξιολόγησης) ενδεικτικές περιπτώσεις μαθητικών κειμένων που αναδεικνύουν όλη την παθολογία της τυποποιημένης παραγωγής λόγου. Στον αντίποδα καλό θα ήταν να προβληθούν και δείγματα ανεπιτήδευτου  μαθητικού λόγου  που βαθμολογήθηκαν θετικά. Κι όλα αυτά να γίνουν από την αρχή της χρονιάς και να αφορούν διδάσκοντες και μαθητές όχι της Γ΄  Τάξης, αλλά όλων των τάξεων του Λυκείου, διότι η περί του  αντιθέτου «προπαγάνδα» ριζώνει κι εξαπλώνεται τουλάχιστον από την Α΄ Λυκείου.
Επιμόρφωση
       Κατά τις επιμορφωτικές συναντήσεις φιλολόγων Λυκείων έμφαση θα πρέπει να δοθεί  (και)  στην παραγωγή λόγου: σε εναλλακτικές προτάσεις ανάπτυξης του προβληματισμού,  με την επικοινωνιακή μέθοδο προσέγγισης  των κειμένων , με προσαρμογή σε ποικίλες  επικοινωνιακές περιστάσεις, με την καλλιέργεια και του προφορικού λόγου, με (τυπικούς ή άτυπους)  αγώνες επιχειρηματολογίας και αντιλογίας, με διαμόρφωση περιβαλλόντων δημιουργικής έκφρασης κα
Η συμβολή των Βαθμολογικών Κέντρων
     Η επιμορφωτική προσπάθεια πρέπει να περιλάβει και τα Βαθμολογικά Κέντρα, για τα οποία έχει διαμορφωθεί στο ευρύ κοινό και στους μαθητές η πεποίθηση ότι επιβραβεύουν τον τυποποιημένο μαθητικό λόγο. Πιο συγκεκριμένα , είναι αναγκαίο οι Βαθμολογητές να ενημερωθούν και να ασκηθούν στην αξιολόγηση των δεικτών ποιότητας του μαθητικού λόγου , με ιδιαίτερη έμφαση α) στην φυσικότητα της έκφρασης  και την καταλληλότητα του ύφους, β) στην αποτελεσματικότητα του κειμένου, η οποία συνδέεται με την πρωτοτυπία των ιδεών και τη στενή τους συνάφεια με το θέμα και γ) στην άρθρωση των ιδεών με τρόπο που να φανερώνει προσωπική δημιουργία και όχι φορμαλιστική αναπαραγωγή γνωστών παραγόντων και φορέων. Οι δε Συντονιστές του μαθήματος να επιμείνουν στα σχετικά κριτήρια κατά την διαμόρφωση των οδηγιών βαθμολόγησης, το κείμενο των οποίων καλό είναι να δημοσιοποιείται (διαδικτυακά), ώστε να διαχέεται αξιόπιστα ο τρόπος της βαθμολόγησης.
Ευρύτεροι προβληματισμοί
      Πέρα από αυτά βέβαια υπάρχουν και γενικότεροι προβληματισμοί σχετικά με το Γλωσσικό μάθημα. Ενδεικτικά:
  1.  Πώς θα προωθηθούν οι αναγκαίες αλλαγές στο Γλωσσικό μάθημα, όταν κάθε πειραματισμός προσκρούει στην εξεταστική φόρμα των Πανελληνίων; Πώς θα εφαρμοστεί χωρίς να παρεμποδίζεται από την αμφιβολία μαθητών κι εκπαιδευτικών για  την αποτελεσματικότητα της μεθόδου στις Πανελλήνιες, ένα νέο ή το υπάρχον για την Α΄ Λυκείου (με τις προεκτάσεις του) Πρόγραμμα Σπουδών, όχι με  προκαθορισμένες θεματικές περιοχές και προσεγγίσεις ευάλωτες σε συνταγές ανάπτυξης, αλλά με επίκεντρο την ανάπτυξη κριτικού λόγου, τον σχολιασμό και την σύνθεση ιδεών;  Πώς θα δοκιμαστούν εναλλακτικοί τρόποι αξιολόγησης οι οποίοι θα στρέφουν την διδασκαλία στην δημιουργικότητα και την έκφραση και θα υπερβαίνουν τα όρια εφαρμογής των συνταγών «επιτυχίας», σαν κι εκείνους λόγου χάριν που αποτυπώθηκαν στο εξεταστικό δοκίμιο των εξετάσεων εισαγωγής στα Πρότυπα Πειραματικά Λύκεια; Μήπως μια λύση θα ήταν να οριστούν κάποια σχολεία ως πειραματικά για μια τριετία τουλάχιστον, στο τέλος της οποίας οι τελειόφοιτοι θα εξεταστούν σε ένα καινοτόμο, ευφυές κι ανθεκτικό στην εργαλειακή  χειραγώγηση, εξεταστικό κριτήριο , προκειμένου να καταλάβουν ειδικό ποσοστό θέσεων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση;
  2.  Είναι επαρκές το δίωρο της  γλωσσικής διδασκαλίας δεδομένου ότι αυτή περιλαμβάνει τουλάχιστον τρία στάδια παραγωγής λόγου; Ποιες ευκαιρίες προσωπικής έκφρασης , εξάσκησης, διορθωτικών παρεμβάσεων προσφέρουμε στους μαθητές μας;  Μήπως έτσι ωθείται ο μαθητής στην παραπαιδεία κι ο καθηγητής στην άλωση του χρόνου διδασκαλίας άλλων μαθημάτων «γενικής παιδείας» ;  Μήπως πρέπει να εισηγηθούμε και να διεκδικήσουμε  την αύξηση του διατιθέμενου κατά μαθητή χρόνου;
  1.  Ποια είναι η θέση των Αρχαίων Ελληνικών και της Λογοτεχνίας στο Γλωσσικό μάθημα και με ποια διδακτική μπορούν να υπηρετήσουν τους στόχους του (πέρα από την ανάγκη προετοιμασίας υποψηφίων της Φιλοσοφικής);
 Καιρός είναι να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια από όλους μας ώστε να αλλάξουν οι παγιωμένες μέθοδοι διδασκαλίας που έχουν εδραιωθεί στη διδασκαλία της Γλώσσας και να αναπτυχθεί ένας ειλικρινής προβληματισμός για την ποιότητα της γλωσσικής διδασκαλίας που προσφέρεται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Ο  ρόλος των Σχολικών Συμβούλων προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι καίριος, γιατί αποτελούν τον κρίκο που συνδέει την επιστημονική γνώση με την σχολική πραγματικότητα. Αρκεί να εμπνεύσουν τους μαχητές των τάξεων και να προσγειώσουν τους επιτελείς των στρατηγείων.
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ - Φιλόλογοι της Διαδικτυακής Κοινότητας Agathi.pbworks.com:
Απέργη Μαργαρίτα, Βελαλοπούλου Ασημίνα, Βογιατζή Ειρήνη, Βοκορόκος Τριαντάφυλλος, Γαλίτη Λυδία, Γερακίνη Αλεξάνδρα, Γεωργιάδου Αγάθη, Γεωργιάδου Κορίνα, Γιαρίμπαπα Βασιλική, Γιαγμουρίδου Ευδοκία, Γρηγοριάδου Αναστασία, Δακανάλη Βέρα, Δεληγιάννη Εριέττα, Δημερούκη Μαρία, Ζουρνατζή Τάνια, Ιωαννίδης Παναγιώτης, Καλαφάτης Κωνσταντίνος, Καλιώρα Στυλιανή, Καρακολίδου Ελένη, Καρακολίδης Παναγιώτης, Καρακώτσου Κατερίνα, Καρυώτη Ειρήνη, Κιτσούλης Δημήτρης, Κοσιάβελου Γιώτα, Κούτκος Βαγγέλης, Κωνσταντίνου Σεραφείμ, Λάζαρης Άγγελος, Λεουτσάκος Στάθης, Λουκοπούλου Κωνσταντίνα, Λουκρέζη Σμαράγδα, Μάμου Άννα
Μητρογιαννοπούλου Ευρυδίκη, Μιχαηλίδης Αντώνης, Μοίρα Πολίνα, Μουντάνου Ρούλα, Μουρκάκου Ρούλα, Μπαζάνης Βασίλης, Μπακάλη Γιάννα, Μπετσάκου Μαρία, Μπουγάδη Βάλια
Μπουκόρου Κατερίνα, Μπουκόρου Μαρία, Μύσταξ Γιώργος, Ναούμ Βίκυ, Νικολακόπουλος Βασίλειος, Οφρυδοπούλου Αθηνά, Παπαγιαννοπούλου Νεκταρία, Παπακίτσου Βασιλική, Παπακώστα Ιωάννα, Παπαμανώλη Ελευθερία, Περράκη Λιάνα, Πολίτου Άννα, Πρόδρομος Πολύβιος, Ρουμπάκης Γιάννης, Ρούσσου Βαρβάρα, Ρωμανού Ιωάννα, Σαμπάνη Μαρία, Σαρμπάνη Παρασκευή, Σακκά Βασιλική, Σερεμετάκης Γιώργος, Σιαμαντούρα Σωτηρία, Σιάσιου Αφροδίτη, Σιώτου Κωνσταντίνα
Σκόρδου Αναστασία, Σκούρτη Δέσποινα, Σπηλιοπούλου Ιωάννα, Σπυράτου Ζαχαρούλα, Σταθοπούλου Δήμητρα, Στριφτόμπολα Αλεξάνδρα, Σύρμα Ευαγγελία, Τακτικού Βασιλική, Ταμπάκη Παρασκευή
Τζουμέρκας Ελευθέριος, Τόλη Βασιλική, Τρίγκα Νάγια, Τσακός Παναγιώτης, Τσαλίκουσου Πηνελόπη, Τσιτσεκίδης Γιάννης, Τσιώλη Μαγδαληνή, Τσουκαλά Ειρήνη, Τσουκαλάς Παναγιώτης, Τσούτσα Σταυρούλα, Τυμπανίδου Καλλιόπη, Φατούρου Γεωργία, Φελλαχίδου Σοφία, Χαλούλος Παναγιώτης, Χαντζή Σοφία, Χαριζοπούλου Νάντια, Χλιαουτάκη Μυρσίνη, Χριστόπουλος Δημήτρης
Χρυσού Νίκη, Ψαροπούλου Αθηνά



Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Ενδοσχολικός διαγωνισμός ποίησης

Στη Βιβλιοθήκη του 2ου ΓΕΛ Ευόσμου πραγματοποιήθηκε η απονομή των βραβείων του 1ου ενδοσχολικού διαγωνισμού ποίησης, που είχε θέμα του τον Έρωτα. Οι μαθητές που διακρίθηκαν είναι: Κοτσαμπουϊκίδης Παναγιώτης (Γ3), Γάτσου Πασχαλίνα (Β1) και Παρασκευάς Βασίλης (Β4). Συγχαρητήρια πρέπουν, όμως, σε όλους τους μαθητές που πήραν μέρος! Η συμμετοχή τους ήταν ενθαρρυντική, ώστε να μας δίνει την ελπίδα να συνεχίσουμε και του χρόνου (με κάποιο άλλο θέμα).
Το παρακάτω βίντεο προβλήθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης.



Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Επίκαιρο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

- Σχήμα της απουσίας ΙΙ

Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ΄τα σπίτια τους,
τριγυρίζουν εκεί,
μπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους
την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαί
κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σα να σπουδάζει τον ατμό και τον χρόνο.
Πάντα εκεί.
Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή, καταμεσής καλοκαιριού,
στα ερημικά χωράφια.
Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά.
Μένουν στο σπίτι
κι έχουν μια ξεχωριστή προτίμηση να παίζουν
στον κλεισμένο διάδρομο
και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας,
τόσο που ο πόνος κάτω απ΄τα πλευρά μας δεν είναι πια απ΄τη στέρηση
μα από την αύξηση.
Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.



 

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Αγνωστο σπάνιο φιλμ από τις μέρες της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς, Οκτώβριος 1944


  


Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε ένα σπάνιο βίντεο καθώς και φωτογραφικό υλικό από την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς (12 Οκτωβρίου 1944). Το site περιλαμβάνε και άλλα ενδιαφέροντα και σπάνια ντοκουμέντα της εποχής.

 


https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/03/05/spanio-film-liberation-athens/

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

30 χρόνια από το θάνατο του Γιώργου Ιωάννου


Ο Γιώργος Ιωάννου ήταν ένας από τους σημαντικότερους Θεσσαλονικείς λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Τέτοιες μέρες (16 Φεβρουαρίου 1985) άφησε πίσω του το μάταιο τούτο κόσμο.

 Το άρθρο που ακολουθεί, γραμμένο από τον δημοσιογράφο Τέλλο Φίλη, ο οποίος τον γνώρισε από κοντά, σκιαγραφεί θαυμάσια την προσωπικότητα του σημαντικού αυτού νεοέλληνα πεζογράφου.



http://www.avgi.gr/article/5307393/i-texni-tis-anabolis



Και μια βόλτα με τον συγγραφέα στην πόλη των προσφύγων, τη Θεσσαλονίκη.


Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Η κουλτούρα της αγένειας

   Θεωρώ ότι η ευγένεια διακρίνει τον πολιτισμένο άνθρωπο από τον απολίτιστο. Είναι ένα προσόν που καλλλιεργείται και κατοχυρώνει στο άτομο το δικαίωμα να θεωρείται ενήλικος και σώφρων. Δυστυχώς, οι συμπολίτες μας Έλληνες  δε διακρίνονται από αυτή τα τελευταία χρόνια, σε τέτοιο βαθμό που ο ευγενικός άνθρωπος να θεωρείται αδύναμος, εκτός εποχής ακόμη και "δήθεν", αφού ορισμένοι θεωρούν την ευγένεια προσποιητή συμπεριφορά. Αντίθετα οι αγενείς καθιερώνονται, παγιώνονται, αποθεώνονται (και ενίοτε ψηφίζονται .... και όσο πιο αγενής είναι κάποιος , τόσο το καλύτερο!).
      Ευτυχώς που υπάρχουν κι άλλες φωνές που συμφωνούν, όπως της Χαριτίνης Καρακωστάκη.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Γλώσσα και εργαλεία: μια κοινή πορεία εκατομμυρίων ετών;

Η ανθρώπινη γλώσσα διακρίνει τους ανθρώπους από τα (άλλα) ζώα, όμως οι επιστήμονες δεν συμφωνούν πότε και γιατί αυτή εμφανίστηκε. Οι λέξεις δεν αφήνουν γεωλογικά ή αρχαιολογικά χνάρια και έτσι είναι δύσκολο να βρεθεί η απαρχή τους. Οι εκτιμήσεις για την εμφάνισή της γλώσσας ποικίλουν από πριν από 50.000 χρόνια έως πριν από τουλάχιστον 2 εκατ. χρόνια. Διαβάστε όλο το άρθρο στο site της "Αρχαιολογίας".

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Η βαθμολόγηση της Νεοελληνικής Γλώσσας στις Πανελλαδικές εξετάσεις

Παραθέτω το άρθρο του Παν. Μητρούλια για τη βαθμολόγηση των γραπτών της Νεοελληνικής Γλώσσας στις Πανελλήνιες Εξετάσεις όπως δημοσιεύεται στο περιοδικό "Νέα Παιδεία", τευχ. 124 (2014).  Ενδιαφέρουσα η προσέγγισή του και συμφωνώ ως προς τα περισσότερα σημεία της.
 
 
Συνεχίζοντας τον ενδιαφέροντα διάλογο που ξεκίνησε το περιοδικό Νέα Παιδεία στο προηγούμενο τεύχος (τ. 151, σελ. 19-21) σχετικά με τη βαθμολόγηση της Νεοελληνικής Γλώσσας στις Πανελλαδικές εξετάσεις, θα θέλαμε να διατυπώσουμε τους παρακάτω προβληματισμούς και να καταθέσουμε τρεις - εφικτές - προτάσεις.
Το πρώτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι το ζήτημα της ακριβοδίκαιης βαθμολόγησης συνδέεται με τους μαθησιακούς στόχους του μαθήματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο μαθητής ολοκληρώνοντας τη φοίτησή του στο Λύκειο πρέπει να είναι σε θέση, ύστερα από τόσα χρόνια γλωσσικής διδασκαλίας και άσκησης στο σχολείο, να παραγάγει ένα πλήρες κείμενο οργανωμένου, συγκροτημένου λόγου, που καθρεφτίζει το γλωσσικό και κατ΄ επέκταση το πνευματικό του επίπεδο. ’ρα η βαθμολόγηση του μαθήματος δεν είναι άσχετη με τη διδασκαλία του μαθήματος στην τάξη. Και εδώ εκκινούν τα προβλήματα και οι προβληματισμοί, οι πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις που ενισχύουν τον υποκειμενισμό του μαθήματος.
Εάν δεχτούμε ότι πράγματι υπάρχουν αποκλίνουσες βαθμολογήσεις (υποθέτω πως θα υπάρχουν έρευνες ή εμπειρικά στοιχεία που θα καταδεικνύουν το πρόβλημα), τότε πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτιά του και να προσδιορίσουμε την έκτασή του. Σε ό,τι αφορά το πρώτο είναι ανάγκη να συνυπολογίσουμε τις προσδοκίες των μαθητών και των καθηγητών τους, παράμετρος άκρως υποκειμενική και δύσκολα μετρήσιμη. Είναι γνωστό ότι κάθε μαθητής προσέρχεται στις εξετάσεις της Γλώσσας με διαφορετικές προσλαμβάνουσες από τη μέχρι τώρα οικογενειακή και σχολική του ζωή. Είναι επίσης γνωστό ότι οι συνάδελφοι που διορθώνουν δεν έχουν όλοι ούτε τον ίδιο χαρακτήρα ούτε την ίδια παιδεία ούτε και την ίδια εμπειρία και επαφή με τα κείμενα ούτε την ίδια επιμόρφωση. Επομένως διορθώνει ο καθένας με τις δικές του αποσκευές που σε κάποιες (πόσες;) περιπτώσεις καθιστούν τη διόρθωση άδικη, άρα προβληματική.
Όλα αυτά υπάρχουν και επειδή οι εξετάσεις είναι μετρήσιμο μέγεθος, είναι ανάγκη τα παραπάνω να αντιμετωπιστούν, να «αντικειμενοποιηθούν» κατά το δυνατόν. Με ποιο στόχο όμως και σε ποιο βαθμό;
Είναι κοινός τόπος ότι η ακριβοδίκαιη (ακόμη και αντικειμενική) βαθμολόγηση επιτυγχάνεται με «κλειστές» ερωτήσεις, διότι σε αυτήν την περίπτωση  η απάντηση δεν απαιτεί παραγωγή λόγου, αλλά γίνεται με μια φράση ή με μια λέξη. Αλλά μια τέτοια διαδικασία «ευτελίζει» το λόγο και αυτό δεν το θέλει κανείς. Όταν οι ερωτήσεις είναι «ανοιχτές», τότε οι απαντήσεις παρουσιάζουν διαφορές και αποκλίσεις, που αντανακλώνται και στις βαθμολογίες. Αυτό γίνεται είτε η άσκηση έχει βαρύτητα 40% είτε είναι τέσσερις – για παράδειγμα - ασκήσεις, που η καθεμία βαθμολογείται με 10 μονάδες στις 100. Αυτό εξάλλου δείχνει και η βαθμολόγηση της Β1 άσκησης στις πανελλαδικές εξετάσεις (ανάπτυξη, σχολιασμός μιας άποψης σε μια παράγραφο). Και αν η διαφορά φαίνεται μικρότερη (1 ή 2 μονάδες στις 10), εάν γίνει η αναγωγή στην εικοσαβάθμια κλίμακα, τότε η διαφορά είναι 2 ή 4 μονάδες, μόνο σε μία άσκηση. ’ρα το «πρόβλημα» δε λύνεται. Και το κυριότερο: τα «μικρής βαρύτητας» θέματα θα έχουν απαντήσεις τύπου SMS. Αναρωτιέμαι αυτό θέλουμε;
Η προβληματική βέβαια παραμένει. Aπό τη στιγμή που το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας διδάσκεται κατά τον τρόπο και τη δεξιότητα του καθηγητή και σχετίζεται με πολλαπλά – συνδυαστικά θέματα, είναι ανάγκη στην αξιολόγηση να προτάξουμε το επίπεδο του λόγου έναντι της απαίτησης για ολοκληρωμένο περιεχόμενο, στην ουσία δηλαδή να προτάξουμε το ποιοτικό κριτήριο. Θεωρούμε ότι ο υποκειμενισμός που προκύπτει από μια βαθμολόγηση χωρίς έντονα τα ποιοτικά κριτήρια, αποτυπώνεται και στη συσσώρευση πολλών «μέσων» βαθμολογιών και την ταυτόχρονη αραίωση των πολύ καλών ή των κακών βαθμολογιών.
τσι, νομίζουμε ότι η προσοχή αλλού είναι ανάγκη να δοθεί και αλλού να επικεντρωθούν οι προτάσεις, οι οποίες έχουν κάποιο νόημα, εάν είναι εφικτές. Σε αυτό το πλαίσιο προτείνονται τα εξής:
1.      Να αλλάξει η λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής που εισηγείται τα θέματα των Πανελλαδικών εξετάσεων. Ορθά υπογραμμίζουν οι συνάδελφοι στις προτάσεις τους (τ. 151, σελ.20) ότι η βαθμολόγηση πρέπει να βασίζεται σε αναλυτικές οδηγίες - δείκτες ποιότητας του γραπτού λόγου, που εν πολλοίς θα αποτελούν και τα βασικά κριτήρια της διόρθωσης.
Σημαντικότατη είναι βέβαια και η επιλογή των θεμάτων. Νομίζουμε πως εδώ βρίσκεται και το «κλειδί» της διόρθωσης, ειδικά εάν δεχτούμε ότι η ακρίβεια και η σαφήνεια της απάντησης εξαρτάται από την ευστοχία και τη σαφήνεια του ερωτήματος. Όλοι γνωρίζουμε ότι το επίπεδο και η ποιότητα των θεμάτων που εισηγείται η Κ.Ε. επηρεάζει καταλυτικά και τη διδασκαλία στην τάξη. ’ρα η επιλογή κυρίως του αρχικού κειμένου αλλά και των ερωτημάτων που το συνοδεύουν θα πρέπει να είναι προσεκτική, εύστοχη και να υπηρετεί τους γενικούς και τους ειδικούς μαθησιακούς στόχους του μαθήματος. Ειδικά για την παραγωγή του γραπτού λόγου προτείνουμε το θέμα της έκθεσης να συνομιλεί με το αρχικό κείμενο, ώστε να καλλιεργηθεί η κριτική σκέψη του μαθητή και να αναπτυχθεί ο τεκμηριωμένος λόγος.  Έτσι η γραφή θα γίνει πιο δημιουργική και λιγότερο κλειστή και τυποποιημένη. Αυτό είναι ίσως το πραγματικό «στοίχημα» και ας καθιστά τη διόρθωση περαιτέρω υποκειμενική. Υποκειμενική και όχι αυθαίρετη. Το πρώτο δεν είναι αναγκαία κακό, εάν αποφεύγονται τα άκρα και οι οφθαλμοφανείς αποκλίσεις, δηλαδή η αυθαιρεσία.
2.      Τα γραπτά της Νεοελληνικής Γλώσσας από όλη την Ελλάδα προτείνουμε να  συγκεντρώνονται σε 4-5 βαθμολογικά κέντρα. Εκεί θα βαθμολογείται μόνο η Νεοελληνική Γλώσσα από όσο το δυνατόν ειδικά επιλεγμένους φιλολόγους, οι οποίοι θα περνούν ανά τακτά διαστήματα από ειδική κεντρική επιμόρφωση. Ίσως εφικτό είναι από κάθε σχολική μονάδα να συμμετέχουν 1-2 συνάδελφοι, οι οποίοι με τη σειρά τους να μεταφέρουν τις βασικές αρχές της επιμόρφωσης και στους υπόλοιπους συναδέλφους. Μια μορφή δηλαδή ενδοσχολικής επιμόρφωσης, σε δεύτερο, έμμεσο, επίπεδο.
Εάν εφαρμοστεί η παραπάνω πρόταση, θα είναι δυνατή και η   αποτύπωση του βαθμολογικού προφίλ κάθε βαθμολογικού κέντρου, με επιστημονικές, δηλαδή, μετρήσιμες μεθόδους. Θα αποκαλυφθούν οι αδυναμίες και τα θετικά στοιχεία στη διαδικασία της βαθμολόγησης, ώστε να μπορούν να γίνουν στοχευμένα και οι απαραίτητες αλλαγές.
3.      Να ενταχθεί, όπως προβλέπεται από τον τελευταίο νόμο, στην εξέταση της Γλώσσας και η Λογοτεχνία (βλ. το εξεταστικό σύστημα της Κύπρου) για ποικίλους λόγους και κυρίως γιατί η Λογοτεχνία είναι η υψηλότερη μορφή λόγου, άρα εθίζει τους μαθητές σε ένα υψηλότερο επίπεδο λόγου και επικοινωνίας.
Και κάτι τελευταίο, που κατά τη γνώμη μας βρίσκεται πάνω από όλους τους γόνιμους προβληματισμούς, τις εφικτές ή δεοντολογικές προτάσεις: η γλωσσική καλλιέργεια ως βασικός πυλώνας της εκπαίδευσης οδηγεί στη χειραφέτηση και τη διαφορετικότητα, όχι στο «κλείσιμο» και την ομοιομορφία. Η αποκλίνουσα σκέψη είναι η δημιουργική σκέψη, η συγκλίνουσα αντίθετα είναι αναπαραγωγική. Και αυτή η αντίληψη, όπως όλα τα θέματα παιδείας, είναι πολιτική αντίληψη.
Παναγιώτης Μητρούλιας


Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

[Μετά τις γιορτές] της Έλλης Αλεξίου

[ Mια νέα κι όλο ζήλο δασκάλα μάς μιλάει για τις πρώτες πρώτες μαθήτριές της σ’ ένα σχολείο της Kρήτης. Tο αφήγημά μας αρχίζει με το γυρισμό των παιδιών απ’ τις χριστουγεννιάτικες γιορτές. ] Δείτε το κείμενο και εδώ
 

Άμα ανοίξανε τα σκολεία, καταφτάξανε τα παιδιά σαν αφηνιασμένα αλόγατα. Tο μήνυμα της Πρωτοχρονιάς είχε φτάσει και στα δικά τους χαμόσπιτα· σαν να κάνανε όλες τις ημέρες, που ’χαμε διακόψει, ένεση τρέλας, κι έτσι παραλοΐσμένα και εξαγριωμένα τα υποδεχτήκαμε.
          Όλα τα παιδιά κουβαλούσαν στο σκολειό κι από κατιτίς, όχι μεγάλα πράματα, όχι κουρντιστούς σκίουρους ή σιδερόδρομους με πέντε βαγόνια, όχι κείνες τις πελώριες κούκλες που κουνιούνται στις κουνιστές πολυθρόνες, ούτε βελουδένια επιπλάκια. Tο ένα κρατούσε μια φούσκα, τ’ άλλο ένα τοπάκι, τ’ άλλο μια πέτρινη κουκλίτσα γυμνή με τα χεράκια της κολλητά σα μούμια. Kαι λεφτά! O κόσμος γεμάτος. Όλες οι φουχτίτσες σφιγγόντανε ξέχειλες από πενταροδεκάρες. Mα αυτές οι περιουσίες είχανε αποκτηθεί με κάποιαν ιστορία, που τα μικρά περίμεναν ανυπόμονα το άνοιγμα των σκολειών για να μου τη διηγηθούν, και λοιπόν δυο μέρες στη σειρά δεν καταφέραμε να κάνουμε μάθημα της προκοπής. Θέλανε αυτές να μιλούνε, όχι εγώ.
          «…Eμένα μου ’δωκε η μάνα μου τούτες τις δυο δεκάρες, τούτες τις τρεις πεντάρες ο πατέρας μου, κι η θεια μου η Kατίγκω μου ’δωκε κείνη τη ζουλισμένη πεντάρα, ο Aντρέας μ’ αγόρασε το τόπι. Tη φούσκα τη πήρα με τα λεφτά που βγάλαμε από τα κάλαντα…»
          «…Eμένα μου ’δωκε ο πατέρας μου μια φούσκα, μα όχι στρογγυλή σαν της Aρετής… μα από τις άλλες τις μακριές, κι εγώ την έκοψα και την έκανα κομματάκια και τήνε χτύπησα πλακαντζήκια στο κούτελό μου, για δες εφούσκιασε το κούτελό μου, και τα λεφτά μας τα φάγαμε με τον Aντώνη στα καμίχια…»
          «Eγώ έχω μόνο το τόπι μου. Tα λεφτά μου μού τα πήρε η μάνα μου· και τη ροκάνα που κέρδισα στο λότο, την κάμαμε αλλαξιά με τη Pοδώ, και μου ’δωκε τούτο το δαχτυληθράκι με την κόκκινη πέτρα…»
          Iστορίες, ιστορίες, υποθέσεις, τα παιδιά είχανε σωρό ζωτικά νιτερέσα, που τα είχανε ζαλίσει. Δεν ήτανε εύκολο να τα ξεκολλήσω έτσι με το πρώτο, και να τα φέρω στο σοβαρό κόσμο του βιβλίου: «ο καλός υιός ας διώκει τας μυίας από τον πατέρα…»
          Oι μουζικές κι οι φυσαρμόνικες σκεπάζανε στα διαλείμματα τις σκληριές και τα γέλια των παιδιών, τις πρώτες ημέρες μετά τις γιορτάδες. Ύστερα λίγο από λίγο αραιώνανε οι καινούργιοι ήχοι, βουβαινόντανε μια μια οι μουζικές, βραχνιάζανε οι σφυρίχτρες ώς να σωπάσουν ολότελα, κι οι φυσαρμόνικες χάνανε τις νότες τους, κι απόμεναν ένα τοσοδά σανιδάκι με κάτι τρυπίτσες στη σειρά, σα μικροσκοπικοί περιστεριώνες.
          Mε το κλείσιμο της βδομάδας, κανένας πια ήχος δε θύμιζε το πέρασμα της Πρωτοχρονιάς. Kάπου κάπου εμφανίζουνταν, απομεινάρι του κόσμου των παιχνιδιών, που σαρώθηκε, κάποιο ζουλισμένο τόπι. Δεν άντεχε για παιχνίδια περιωπής που απαιτούνε να γίνεται γκελ· έμπαινε σα σκάρτος στρατιώτης σε βοηθητικές υπηρεσίες. Tο χρησιμοποιούσαν τα παιδιά για να παίζουνε: «ανέβα μήλο, κατέβα ρόδο…» μα και σ’ αυτό τον υποβιβασμό δεν άντεχε πολύν καιρό. Eρχότανε η στιγμή που το τόπι γινότανε μια ζούλα, άχρηστο. Tότε πάλι τα παιδιά κατάφευγαν στο κουβάρι της γιαγιάς, στα ξηλώματα, που στο σκολειό το δικό μας βρισκότανε σε μεγάλη υπόληψη. Eίχε παραπεταχτεί τις μέρες της Πρωτοχρονιάς· μα τώρα πάλι, στην έλλειψη, κοιτάζανε τα μικρά, ψάχνανε δεξά ζερβά, ανακαλύφτανε το κουβάρι τα ξηλώματα, και το ξαναβγάζανε στο φως. Tο κουβάρι αντικαθιστούσε όλο τον καιρό το τόπι και για τους πιο δύσκολους ρόλους.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Τράπεζα Θεμάτων Λογοτεχνία Β' Λυκείου

Παρακάτω ακολουθεί μια αποδελτίωση των θεμάτων της Λογοτεχνίας της Β' Λυκείου από την Τράπεζα θεμάτων κατά συγγραφέα. Ευχαριστώ τη συνάδελφο Στολίδου Όλγα για την πολύτιμη βοήθειά της.



ΑΓΡΑΣ, Ήτανε μες στον κόσμο 15914
ΑΓΡΑΣ, Καλωσύνη15919
ΑΓΡΑΣ, Σκοπός χαμένος 15924
ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Οι κακοί έμποροι ΓΗ_Β_ΝΕΛ_0_15366
ΑΞΙΩΤΗ, Δύσκολες νύχτες  15576
ΑΞΙΩΤΗ, Δύσκολες νύχτες 14315
ΒΕΝΕΖΗΣ,  Το νούμερο 31328,  20340
ΒΕΝΕΖΗΣ, Αφιέρωμα στη Σαντορίνη,  15569
ΒΕΝΕΖΗΣ, Οι γλάροι , 16451
ΒΕΝΕΖΗΣ, Το Νούμερο, 14415
ΒΙΖΥΗΝΟΣ, Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως, 15572
ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ,Τα κουδούνια, 20462
ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, Ετσι ήτανε, 20781
ΒΟΥΤΥΡΑΣ, Δώρο χριστουγεννιάτικο,  15573
ΒΟΥΤΥΡΑΣ, Πόσο ήθελα... , 15574 
ΓΚΑΤΣΟΣ, Αμοργός 1 15529
ΓΚΑΤΣΟΣ, Αμοργός 2 15532
ΔΕΛΤΑ, Ο Τρελαντώνης,  15578
ΕΛΥΤΗΣ, Άξιον εστί Β΄, 18896
ΕΛΥΤΗΣ, Ελένη,  15928
ΕΛΥΤΗΣ, Με τι πέτρες 15931
ΕΛΥΤΗΣ, παιδί.. , 16953.
ΕΛΥΤΗΣ, Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, 20597
ΕΦΤΑΛΙΩΤΗΣ, Μαρίνος Κοντάρας 14674
ΖΩΤΟΣ, Δυο άγνωστοι,  20019
ΘΕΟΤΟΚΑΣ,  Λεωνής, 14404
ΘΕΟΤΟΚΑΣ, Το Δαιμόνιο, 14392
ΘΕΟΤΟΚΗΣ , Αμάρτησε; , 14682
ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Η ζωή του χωριού ,  19691
ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, Η μικρή χορεύτρια,  15933
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Αναφορά στον  Γκρέκο, 20127
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, αναφορά στον Γκρέκο, 20484
ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ , Η πατρίδα, 20599
ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ, Η γοργόνα , 14676 
ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ, Η Σμυρνιά, 18901
ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ, Ο ζητιάνος, 15571
ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ, Πάσχα στα πέλαγα, 17121
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ , Ηλιοβασίλεμα, 20532
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ,    Κυριακή, 14555
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Βενετία, 15804
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Δον Κιχώτες 15805
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Ενα ξερό δαφνόφυλλο, 16958
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Επρόδωσαν την αρετή, 15812
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Μυγδαλιά, 16951
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Ξεπροβόδισμα, 15827
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Ο Μιχαλιός,  14515
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Τελευταίο ταξίδι, 15809
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Ωδή σ' ένα παιδάκι, 15815
ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ, θερινή συμφωνία, 20477
ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ, Πρωτοχρονιάτικο , 15522
ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ, Σαρλώ, 15813
ΛΑΜΑΡΗ,  - Ο ποιητής, 20467
ΛΑΜΑΡΗ,  Ο πιστός, 20464
ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ,  Οταν βραδιάζει, 20470
ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ, Βρήκα το δρόμο μου, 15936
ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ, Κακό φθινόπωρο, 15939
ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ, χειμωνιάτικο τοπίο, 20783
ΜΕΛΛΙΣΑΝΘΗ, Μονάχα ένα τραγούδι, 20530
ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, Το φίλημα,  14665
ΜΠΕΡΑΤΗΣ,  το πλατύ ποτάμι 3, 20515
ΜΠΕΡΑΤΗΣ,  το πλατύ ποτάμι, 20493
ΜΩΡΑΪΤΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Των θαλασσών ο άγιος , 20387
ΝΙΡΒΑΝΑΣ, Νυν απολύοις, 19567
ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ,  Στέλλα Βιολάντη, 20341
ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, Το ψωμί, 19658
ΟΥΡΑΝΗΣ  Της αγάπης-2, 14524
ΟΥΡΑΝΗΣ,  Δον Κιχώτης,    14592
ΟΥΡΑΝΗΣ,  Η αγάπη,14579
ΟΥΡΑΝΗΣ,  Της αγάπης-1, 14518
ΟΥΡΑΝΗΣ,  τους ναυτικούς, 20518
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗΣ, Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ-ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, 20585 
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ,  Για τα ονόματα, 219712
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Για τα ονόματα,19594
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Ερωτας στα χιόνια , 14678
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Η Γλυκοφιλούσα, 15577
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Η θεοδικία της δασκάλας ,18310
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Ο Αμερικάνος, 14689
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Ο πολιτισμός εις το χωρίον,  20475
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Πτερόεντα δώρα, 19651
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου, 19830
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Το ψοφήμι, 18299
ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Τραγούδια του Θεού, 18907
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Μια λύπη, 20472
ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ ΤΑΚΗΣ, if only, 14680
ΠΟΛΙΤΗΣ, Στου Χατζηφράγκου, 15579
ΠΟΛΙΤΗΣ, Το ρέμα, 15575
ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ,  Όνειρο, 14582
ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Βαριά καρδιά, 20601
ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Όνειρο, 16949
ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Στη φίλη μου,  14544
ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ,Ω μη με βλέπετε που κλαίω, 20605
ΡΙΤΣΟΣ,   Υποθήκη, 14511
ΡΙΤΣΟΣ,  Αναγέννηση, 14507
ΡΙΤΣΟΣ,  Ο ποιητής,  14504
ΡΙΤΣΟΣ, Αναγέννηση , 14686
ΡΙΤΣΟΣ, Η γειτονιά μου, 15942
ΡΙΤΣΟΣ, Μια παρτίδα σκάκι, 15570
ΡΙΤΣΟΣ, Το νόημα της απλότητας , 15535
ΡΙΤΣΟΣ, Το τελευταίο καλοκαίρι , 14684
ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, Εμείς οι Έλληνες, 15537
ΣΕΦΕΡΗΣ, Επί σκηνής , 15539
ΣΕΦΕΡΗΣ, Ερωτικός Λόγος , 15541
ΣΕΦΕΡΗΣ, Οι σύντροφοι στον Άδη, 15801
ΤΕΡΖΑΚΗΣ Μενεξεδένια Πολιτεία (2), 14417
ΤΕΡΖΑΚΗΣ,   Απρίλης, 14359
ΤΕΡΖΑΚΗΣ,  Η παρακμή των Σκληρών, 14379
ΤΕΡΖΑΚΗΣ,  Μενεξεδένια πολιτεία, 14349
ΤΕΡΖΑΚΗΣ, Δίχως Θεό, 14345
ΦΙΛΥΡΑΣ,  Δεν έφθασα ψηλά, 14535
ΦΙΛΥΡΑΣ,  Στον έρωτα, 14565
ΦΙΛΥΡΑΣ, Δουλειά, 15945
ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΑΣΩ, 120320
ΧΡΗΣΤΟΒΑΣΙΛΗΣ,  Το πρώτο φίλημα της μούσας, 20342
ΧΡΗΣΤΟΒΑΣΙΛΗΣ, Ο ξενιτεμένος , 20346
ΧΡΗΣΤΟΒΑΣΙΛΗΣ, Ο ξενιτεμένος, 20487
ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ, Η κερένια κούκλα , 20646